Przepisy określają, że podstawkę zamiast fotelika można stosować, gdy dziecko waży powyżej 25 kilogramów. Większość podkładek przeznaczona jest dla dzieci ważących nie więcej niż 36 kg. Tym bardziej, że od tego momentu dziecko może jeździć zarówno bez fotelika, jak i bez podstawki. Natomiast dziecko młodsze może zostać odebrane przez rodzeństwo, które ma co najmniej 10 lat. Od tej zasady zostały wyłączenia strefy zamieszkania, co oznacza, w tym terenie powyższe granice wieku nie obowiązują. Przeczytaj także: Od kiedy dzieci mogą podróżować samodzielnie? Kto decyduje o wcześniejszym powrocie dzieci do domu? Nastolatkowie między 13 a 17 rokiem życia mają tzw. ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Zatem czynności związane z założeniem i prowadzeniem działalności przez taką osobę wymagają każdorazowo zgody rodzica. N iepełnoletni, który założył firmę, będzie figurować w oficjalnych rejestrach pod własnym nazwiskiem. Usługa pomocy jest obowiązkowa dla dzieci w wieku od 5 do 11 lat, ale można ją zarezerwować także dla dzieci do lat 17. W ten sposób możesz być pewien, że Twoje dziecko będzie miało zapewnioną specjalną opiekę nawet w razie zakłóceń w połączeniach lotniczych, w tym na przykład anulacji rejsu łączonego. Podsumowanie. Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, należy stwierdzić, że niepełnoletni powyżej 13. roku życia może być wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Na wstąpienie niepełnoletniego do spółki, jako na czynność przekraczającą zwykły zarząd, rodzice lub opiekunowie prawni zobowiązani są uzyskać Zerówka – od jakiego wieku? Ile lat musi mieć dziecko w zerówce? Obowiązkiem przedszkolnym objęte są dzieci w wieku 6 lat. Chodzi tutaj o rok szkolny w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 6 lat. Oznacza to, że wszystkie dzieci, które kończą 6 lat w 2023 roku, powinny rozpocząć przygotowanie przedszkolne, potocznie Jeśli chcesz pomagać w Szlachetnej Paczce, musisz mieć ukończone 18 lat. Jest to wymagana dolna granica wieku, po przekroczeniu której kandydat może rozpocząć z nami swoją przygodę wolontariacką. Wolontariusz Szlachetnej Paczki spotyka się z Rodzinami i na podstawie wyznaczonych kryteriów oraz własnych spostrzeżeń decyduje Od kiedy możemy zostawić naszą pociechę samą w domu bez żadnych nieprzyjemnych konsekwencji prawnych? Zgodnie z obowiązującymi przepisami, pozostawienie dziecka do lat 7 bez niczyjej opieki można uznać za wykroczenie zagrożone karą grzywny lub nagany. Jak to jednak z przepisami prawnymi bywa, konstruowane są tak, że pozostawiają spore pole do interpretacji. Dlatego warto Konto bankowe można otworzyć od 13 roku życia. Zgodnie z prawem, dziecko, które osiągnie ten wiek, nabywa wówczas tak zwaną „ograniczoną zdolność do czynności prawnych”. Pomimo tego faktu, nastolatek nie może oczywiście samodzielnie założyć rachunku bankowego. Zgodę na to musi wyrazić przedstawiciel ustawowy – rodzic lub Aplikacja Bezpieczne Dziecko w Sieci działa w pełni na urządzeniach mobilnych z Androidem i częściowo na sprzęcie z systemami iOS i można ją przetestować przez 30 dni za darmo. Przeczytaj też o tym, jak zadbać o to, by Twoja rodzina korzystała z nowych technologii odpowiedzialnie. VdzbE. Od jakiego wieku można jeździć skuterem i jakie warunki trzeba spełnić? Informacji na ten temat szuka wiele osób, a przede wszystkim ci, którzy mają w planach zdawanie prawa jazdy na motorower. Szczegółowe informacje o wieku oraz pozostałych warunkach, można znaleźć poniżej. Od jakiego wieku można jeździć skuterem? Ile trzeba mieć lat? Jakie warunki należy spełnić? Co warto wiedzieć na ten temat? Odpowiadamy na pojawiające się zapytania, przedstawiamy szczegółowe informacje oraz sprawdzamy, od jakiego wieku można zdawać prawo jazdy na jakiego wieku można jeździć skuterem?Informacje na temat tego, od jakiego wieku można jeździć skuterem i ile trzeba mieć lat, żeby móc prowadzić skuter, szczególnie interesują wiele osób. Temat ten poruszany jest przede wszystkim przez tych, którzy mają w planach zdawanie prawa jazdy na motorower. Warto na początku wspomnieć, że jeszcze kilka lat temu, istniała karta motorowerowa, która upoważniała do prowadzenia skuterem, a żeby ją zdobyć należało zdać egzamin. Mógł to zrobić każdy, kto ukończył 13 początku 2013 roku wprowadzono jednak pewne zmiany. Karta motorowerowa została przekształcona w prawo jazdy kategorii AM. Ponadto zmienił się też limit wieku - obecnie osoby, które chcą prowadzić skuter, muszą mieć ukończone 14 lat. Prawo jazdy kategorii AM upoważnia do kierowania skuterem o pojemnościowej skokowej mocy silnika nieprzekraczającej 50cm3 i konstrukcyjnie ograniczonej prędkości jazdy do 45km/ warunki trzeba spełnić, żeby jeździć skuterem 2020?Podstawowym warunkiem, żeby jeździć skuterem, jest - jak już wspominaliśmy powyżej - ukończenie 14. roku życia. Ponadto trzeba uzyskać orzeczenie lekarskie o tym, że nie istnieją przeciwwskazania do kierowania pojazdami mechanicznymi. Należy zdać również egzamin państwowy i zaliczyć szkolenie. Warto także wspomnieć, że jeśli kandydat na kierowcę motoroweru ma mniej niż 18 lat, będzie musiał dodatkowo przedstawić pisemną zgodę rodzica lub istotne - jak czytamy na stronie internetowej Komendy Miejskiej Policji w Mysłowicach - osoby, które ukończyły 18 lat przed wejściem w życie nowych przepisów (19 stycznia 2013 r). na zasadzie praw nabytych zachowują przywilej jeżdżenia motorowerem, bez obowiązku posiadania prawa jazdy lub karty Zorganizowanie opieki nad dzieckie bywa niekiedy bardzo kłopotliwe, zwłaszcza jeśli dziecko dużo choruje, a dziadkowie mieszkają daleko lub nie mogą się zająć wnukami z innych powodów. Nie wszyscy rodzice mogą sobie pozwolić na skorzystanie z usług niani. Trudno się dziwić, że często w takich sytuacjach z pomocą przychodzą starsze pociechy. Czy jednak powierzanie opieki nad młodszym rodzeństwem starszemu jest rozsądne? Czy nieletni może opiekować się dzieckiem? Dziecko pod opieką nieletniego – co na ten tamat mówi prawo? Najważniejsze w poniższym artykule: Polskie prawo nie reguluje kwestii związanych z opieką nad młodszymi dziećmi przez osoby nieletnie. Według Kodeksu wykroczeń rodzicowi, który pozostawi dziecko do 7. roku życia bez opieki w okolicznościach zagrażających jego zdrowiu, grożą konsekwencje. Zgodnie z przepisami dziecko po ukończeniu 13 lat zyskuje ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Jeśli więc uznajemy, że osoba w tym wieku może podejmować pewne decyzje, to prawdopodobnie może również zająć się młodszym rodzeństwem. Dziecko pod opieką nieletniego Zagwarantowanie dziecku prawidłowej i pełnowymiarowej opieki to jedno z najważniejszych zadań rodziców. Niestety ze względu na pracę i nawał innych obowiązków nie zawsze jest to łatwe. Szczególnie ciężko mają osoby, które mieszkają z daleka od dziadków lub z innych powodów nie mogą liczyć na ich pomoc. Nie wszyscy mogą sobie pozwolić na skorzystanie z usług profesjonalnej niani czy na żłobek, ze względu na naprawdę wysokie koszty. Z kolei dzieci uczęszczające do przedszkola często chorują, co wymaga reorganizacji domowego harmonogramu. Większość rodziców nie ma możliwości, aby co chwila brać urlop lub zwolnienie na opiekę, a nie każda praca pozwala na wykonywanie obowiązków zdalnie. W takiej sytuacji rodzice często proszą o pomoc w opiece nad maluchami starsze rodzeństwo. Tym bardziej w okresie pandemii, kiedy większość placówek oświaty nie pracowała lub prowadziła tygodniami zajęcia hybrydowo. Nic zatem dziwnego, że coraz częściej pojawia się również pytanie, czy to w ogóle legalna praktyka. Czy nieletni może opiekować się dzieckiem? Sprawdzamy! Sprawdź: Jak skrócić kwarantannę dziecku? Dobre wiadomości dla rodziców Opieka starszego rodzeństwa nad młodszym – prawo Zgodnie z aktualnym prawem nie można pozostawiać bez opieki dziecka poniżej 7. roku życia. Za złamanie tego przepisu rodzicom grożą konsekwencje prawne, które mogą skończyć się grzywną lub naganą. Rodzic, który mając obowiązek opieki i nadzoru nad małoletnim do lat 7 albo nad inną osobą niezdolną rozpoznać lub obronić się przed niebezpieczeństwem (np. dzieckiem niepełnosprawnym niezależnie od wieku), dopuszcza do przebywania dziecka w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia człowieka – popełnia wykroczenie zagrożone karą grzywny albo karą 106 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń, tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r., poz. 1094 z późn. zm. Chociaż z powyższego artykułu nie wynika wprost, że dzieci poniżej 7 lat nie mogą przebywać same w domu, to jednak rodzice powinni zdawać sobie sprawę, że w przypadku takich maluchów o nieszczęście nietrudno w każdych warunkach. W związku z czym nie powinno się ich pozostawiać bez nadzoru nawet na chwilę. Z pewnością tak małym dzieciom nie należy powierzać opieki nad jeszcze młodszym rodzeństwem. Nawet nieumyślne działania prowadzące do zagrożenia życia lub zdrowia dziecka stanowi przestępstwo. Zaniedbania rodziców i innych osób, na których spoczywa obowiązek takiej opieki jest szczególnie surowo karaną formą tego Dajemy Dzieciom Siłę Niestety przepisy prawa nie podają nam jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, od ilu lat można opiekować się dzieckiem. Możemy zatem dokonać tylko próby interpretacji artykułów dostępnych w kodeksach. Zobacz: Jakie urlopy przysługują rodzicom w 2022 roku? Nadchodzą ważne zmiany! W jakim wieku dziecko może opiekować się rodzeństwem? Jak już wyżej wspomniano, polskie prawo nie reguluje kwestii dotyczących tego, od jakiego wieku starsze rodzeństwo może opiekować się młodszym. Można jednak wyciągnąć pewne wnioski na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego. Zgodnie z jego zapisami osoba między 13. a 18. rokiem życia zyskuje ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Oznacza to, że trzynastolatek może już – oczywiście w ograniczonym zakresie – podejmować decyzję, ponosić za nie odpowiedzialność i rozporządzać swoją własnością (przedmiotami). Prawo uznaje zatem, że w tym wieku jest to już osoba świadoma i dosyć samodzielna. W związku z czym wydaje się, że nastolatki od 13 lat nie powinny mieć problemu z opieką nad młodszym rodzeństwem. Oczywiście jest to tylko interpretacja, a konkretnych przepisów próżno szukać w kodeksach. Należy pamiętać, że w każdym przypadku jest to również kwestia mocno indywidualna – rodzice powinni rozważyć, czy nastolatek jest wystarczająco dojrzały, aby powierzyć mu tak odpowiedzialne zadanie. Sprawdź: 400 zł na żłobek. Jak złożyć wniosek o dofinansowanie do żłobka? Młodsze dziecko pod opieką starszego dziecka – czy to na pewno dobry pomysł? Jeśli planujemy prosić o wsparcie w opiece nad maluchami ich starsze rodzeństwo, warto zwrócić jednak uwagę nie tylko na aspekty prawne, ale również – a może przede wszystkim – psychologiczne. Nie każdy nastolatek, nawet 15- czy 16-letni jest dostatecznie samodzielny i odpowiedzialny, aby móc odpowiednio zająć się młodszymi dziećmi. Nieraz 11-latkowie wykazują się większą dojrzałością od starszych kolegów, jest to więc kwestia mocno indywidualna. Psychologowie ostrzegają, że pozostawienie dziecka pod opieką starszego rodzeństwa to bardzo delikatna kwestia. Absolutnie nie można do tego zmuszać, nie należy również nadużywać tej praktyki. Najlepiej gdyby opieka taka miała charakter jednorazowy, w wyjątkowych sytuacjach. Notoryczne wykorzystywanie starszych dzieci może się bardzo negatywnie odbić nie tylko na ich psychice, ale także na relacjach między rodzeństwem. Ponadto, pamiętajmy, że dziecko, nawet jeśli starsze i odpowiedzialne, to jednak nadal dziecko. W sytuacjach nagłych i niebezpiecznych mogą stracić głowę i nie wiedzieć, jak zareagować, a stąd już prosta droga do nieszczęścia. Jakikolwiek wypadek może spowodować traumę i wyrzuty sumienia u starszego dziecka. Opieka nad młodszym rodzeństwem to również dodatkowy obowiązek, których dzieciom i tak nie brakuje – nauka, odrabianie lekcji, sprzątanie. Warto mieć świadomość, że korzystając często z ich pomocy, w pewien sposób zmuszamy ich do poświęcenia swojego dzieciństwa. Sprawdź: 12 tys zł na dziecko. Nie wszyscy wiedzą, że im przysługuje! Trzeba się spieszyć, aby nie stracić pieniędzy! Rodzice pytają o dziecko pod opieką nieletniego Dziecko pod opieką nieletniego: Od ilu lat dziecko może opiekować się rodzeństwem?Polskie prawo nie reguluje jednoznacznie tej kwestii. Kodeks cywilny stanowi, że dzieci od 13. roku życia posiadają ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Można zatem założyć, że będzie również w stanie wziąć odpowiedzialność za młodsze rodzeństwo, ale jasnych przepisów na ten temat niestety brak. Czy 16 latek może opiekować się dzieckiem?16-latek zgodnie z prawem ma ograniczoną zdolność do czynności prawnych i może zawierać umowy o pracę. Prawdopodobnie może więc już opiekować się dzieckiem, chociaż prawo nie reguluje tej kwestii. Czy 14 latek może opiekować się dzieckiem?Według kodeksu cywilnego 14-latek posiada ograniczoną zdolność do czynności prawnych, a więc można zakładać, że może również zająć się dzieckiem. Nie ma jednak konkretnych przepisów w tej sprawie. Czy 13 latek może opiekować się dzieckiem?Polskie prawo nie daje jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie – brak konkretnych przepisów. Wraz z ukończeniem 13. roku życia dziecko zyskuje jednak ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Nie powinno być zatem również trudnością dla niego opiekowanie się dzieckiem. Jest to jednak kwestia bardzo indywidualna. Prawo oświatowe dokładnie określa, od kiedy dziecko może chodzić do przedszkola. Sprawdzamy, co wynika z przepisów, w jakim wieku przyjmują dzieci przedszkola prywatne. Wyjaśniamy, czym, poza wiekiem, należy się kierować, gdy podejmujemy decyzję o posłaniu dziecka do placówki przedszkolnej. Zgodnie z art. 31 Prawa oświatowego wychowanie przedszkolne obejmuje dziecko od początku roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym kończy ono 3 lata. Od września do przedszkola można zatem posłać zarówno dzieci, które trzy lata skończyły w pierwszej połowie roku, jak i maluchy, które trzecie urodziny będą obchodziły dopiero w listopadzie czy grudniu. W najmłodszej grupie, zgodnie z przepisami, spotkają się dzieci, które dzieli różnica wieku sięgająca nawet 11 miesięcy. Nie jest to oczywiście utrudnieniem. Nawet urodzone pod koniec roku kalendarzowego maluchy świetnie sobie poradzą w nowym środowisku, pod warunkiem, że są dobrze przygotowane do rozpoczęcia przedszkolnej edukacji. Dwuipółlatek w przedszkolu W Prawie oświatowym zapisano, że w szczególnie uzasadnionych przypadkach wychowaniem przedszkolnym może zostać objęte również młodsze dziecko, które w chwili rozpoczęcia roku przedszkolnego ma ukończone 2,5 roku. Pojęcie „uzasadnionej sytuacji” nie zostało w przepisach bliżej określone. Z doświadczenia wiadomo, że młodsze dzieci przyjmowane są wtedy, gdy w przedszkolu po zakończeniu rekrutacji dzieci trzyletnich pozostają wolne miejsca. Ważne: O przyjęciu do przedszkola młodszego dziecka, niż trzyletnie, decyduje dyrektor placówki. Dwulatek nie może brać udziału w normalnej rekrutacji przedszkolnej. Wymienione wyżej przepisy dotyczą przedszkoli publicznych. W prywatnych zdarzają się sytuacje, w których do najmłodszej grupy przyjmowane są także dzieci młodsze niż 2,5 letnie. Czy przedszkole jest obowiązkowe? Posyłanie do przedszkola dziecka w wieku 3-5 lat nie jest obowiązkowe. Rodzice mają prawo, aby dziecko w tym wieku korzystało z przedszkolnej publicznej edukacji, ale nie muszą z niego korzystać. Dopiero sześciolatek powinien odbyć roczne obowiązkowe przygotowanie przedszkolne. Może ono mieć miejsce w przedszkolu, oddziale przedszkolnym w szkole podstawowej lub w innej formie wychowania przedszkolnego. Jeśli dziecko posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, ma prawo do korzystania z wychowania przedszkolnego również w wieku powyżej 7 lat, ale nie dłużej niż do ukończenia 9 roku życia. Gotowość przedszkolna Przepisy to jedno. Drugą sprawą, którą należy wziąć pod uwagę, przed posłaniem dziecka do przedszkola, jest jego przygotowanie. Aby maluch z powodzeniem rozpoczął karierę przedszkolną, powinien zdobyć kilka cennych umiejętności. Nie jest to jedynie nauka korzystania z toalety, ale o wiele większy zakres samodzielności np. związany z jedzeniem czy ubieraniem, pierwsze pozytywne doświadczenia z rozłąką z rodzicami, a nawet umiejętność skupiania na krótko uwagi. Warto odpowiednio wcześnie wspierać dziecko w ich zdobyciu (sprawdź, co powinien umieć kandydat na przedszkolaka). Kiedy dziecko nie jest gotowe do przedszkola? Czasem mimo spełnionego kryterium wiekowego i włożonego wysiłku w przygotowanie dziecka do przedszkola przedszkolny start jest bardzo trudny. Jakie czynniki powinny przesądzić o rezygnacji z przedszkola? Zdaniem psycholog dr Julity Wojciechowskiej z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu odroczenie obowiązku przedszkolnego warto wziąć pod uwagę, gdy dziecko traci zdobyte wcześniej umiejętności (np. nie siusiało w majtki, a teraz robi to często), nie przesypia nocy, przeżywa (nawet w wolne dni) silny niepokój przed pójściem do przedszkola. Odroczenie przedszkola można także rozważać, gdy dziecko nie angażuje się w zabawę i relacje z rówieśnikami po odejściu rodzica. Ekspertka dodaje jednak, że w tej kwestii trzeba być ostrożnym, bo część dzieci potrzebuje nawet paru tygodni, podczas których z dystansu obserwuje salę, rówieśników i panią. – Dzieci nie bawią się, ale też nie widać w nich napięcia, strachu czy niepokoju. Po prostu nie angażują się w przedszkolne aktywności. Inaczej sprawa ma się z dzieckiem wyraźnie przestraszonym, płaczącym lub też z powodu strachu agresywnym, niezdolnym do pozytywnych doznań podczas pobytu w przedszkolu. Jeśli trwa to parę tygodni bez, nawet małych, zmian, warto zmienić plany i zatrzymać dziecko w domu – tłumaczy dr Wojciechowska. Zobacz także: Odpieluchowanie – kiedy zacząć trening czystości Co musi umieć trzylatek? Jak nauczyć dziecko samodzielności – 4 proste rady Odpowiedź na pytanie, od kiedy dziecko może jeździć na podstawce zamiast w foteliku, doprecyzowują przepisy o ruchu drogowym oraz atestacje foteli samochodowych, które zezwalają na ich użytkowanie odpowiednio do wagi dziecka. Aktualne przepisy wymagają, aby dzieci od biologicznego urodzenia do 150 cm wzrostu podróżowały w foteliku bezpieczeństwa dla dziecka lub innym urządzeniu przytrzymującym dla dzieci. Celowo użyliśmy tego opisu, ponieważ przepisy o ruchu drogowy w ten sposób opisują szeroko rozumiane foteliki samochodowe dla dzieci, w tym omawiane przez nas podstawki. Spróbujmy podsumować, czym więc są foteliki samochodowe w skrócie nazywane podstawkami. Najprostsza opisowa definicja tego typu urządzenia mówi, że podstawka to fotelik samochodowy składający się wyłącznie z siedziska i wyraźnie pozbawiony tylnego oparcia. Podstawka zamiast fotelika – przepisy a bezpieczeństwo Zanim udzielimy precyzyjnej odpowiedzi na pytanie, od kiedy dzieci możemy przewozić na tzw. podstawce samochodowej - trochę teorii i przepisów związanych z bezpiecznym przewożeniem dzieci w samochodach. Obowiązujące przepisy mają bezwzględnie wymusić na kierowcach i rodzicach odpowiednie, a w domyśle bezpieczne, przewożenie dzieci. Nasze 30 letnie doświadczanie w doborze dziecięcych fotelików samochodowych oraz odbyte liczne kursy w zakresie prawidłowego montażu i użytkowania fotelików samochodowych jednoznacznie wskazują, że przestrzeganie przepisów nie do końca jest tożsame z zapewnieniem maksymalnego bezpieczeństwa przewożonym dzieciom. Ustawodawca skoncentrował się na standaryzacji pewnych zasad, uwzględniając zarówno możliwości pojazdów w tym zakresie, jak i rzeczywiste możliwości opiekunów małych pasażerów, aby nie doprowadzić do swoistej blokady transportowej, jeśli ktoś nie byłby w stanie sprostać postawionym wymaganiom. Aby wyjaśnić te kwestie, kilka przykładów: 1. Ustawodawca zezwala na przewożenie dzieci w fotelikach samochodowych na przednim siedzeniu obok kierowcy. Naszym zdaniem to błąd, ponieważ statystyki powypadkowe jednoznacznie pokazują, że jest to miejsce, gdzie pasażerowie w przypadku kolizji drogowych lub wypadków doznają stosunkowo najwięcej obrażeń. Nie ma więc znaczenia, czy siedzi tam osoba dorosła czy dziecko. Jest to po prostu miejsce, gdzie ryzyko urazu jest największe. Biorąc pod uwagę, że dziecko to nie kopia dorosłego tylko bardziej delikatny „twór” z uwagi na różnice w budowie anatomicznej, nie powinniśmy zezwalać, aby na tym siedzeniu podróżował mały pasażer. 2. Ustawodawca zezwala, aby w karetce pogotowia, w taksówce, w pojeździe służb takich jak: policja, straż miejska lub straż graniczna dziecko mogło podróżować bez wymaganego fotelika samochodowego. Zdajemy sobie sprawę, że życie pisze różne scenariusze i nie możemy się tu wymądrzać, ale jeżeli mamy tylko wybór i możemy dziecku zmontować fotelik samochodowy, nie rezygnujmy dobrowolnie z takiej możliwości. 3. Ustawodawca zezwolił, aby na tylnej kanapie, jeżeli nie możemy dobrać odpowiedniego dziecięcego fotelika samochodowego, przewozić dziecko bez takiego urządzenia pod trzema warunkami: a. dotyczy to tyko miejsc na tylnej kanapie b. dziecko jest zapięte w pasy samochodowe c. dziecko ma co najmniej 135 cm wzrostu Podobnie jak z zaświadczeniami lekarskimi zezwalającym na podobny przewóz, ze względu na stan zdrowia. Gorąco zachęcamy do konsultacji w sklepie w zakresie doboru fotelików samochodowych. Dzisiaj wybór jest ogromny łącznie z przystosowanymi gondolami wózków dziecięcych do atestowanego przewozu dziecka w samochodach. 4. Ustawodawca zezwolił na przewóz dziecka bez fotelika samochodowego w sytuacji kiedy na tylnej kanapie, z uwagi na wielkość pojazdu i wielkość fotelików nie da się poprawnie zamontować trzech fotelików samochodowych. Zgodne z zapisem ustawy najstarsze dziecko, które ukończyło co najmniej trzeci rok życia może podróżować bez fotelika samochodowego. W tym przypadku również gorąco namawiamy do odpowiedniego doboru foteli, wymiany auta na większe lub podróżowania dwoma autami. Wszystko po to, aby jednak wszystkie dzieci bezwzględnie podróżowały w prawidłowo dobranych dziecięcych fotelikach samochodowych. Mają już państwo przykłady na to, że przestrzeganie przepisów niekoniecznie zapewnia dziecku nawet minimum bezpieczeństwa. Przestrzeganie przepisów w omawianym zakresie pozwala uniknąć mandatu w wysokości 150 zł i kary w wysokości 6 punktów, natomiast kwestia maksymalnego bezpieczeństwa w przewozie dzieci to problem bardziej złożony. My doradzamy naszym klientom, aby proces zakupu i doboru fotelika podzielić na trzy etapy: 1. wybór odpowiednio fotelika samochodowego, 2. dopasowanie wybranych modeli do używanych samochodów, 3. trening montażu i użytkowania wybranego i dopasowanego fotelika. Nie będziemy w tym artykule omawiali poruszonej powyżej procedury, bo jest to temat na osobny artykuł, ale powiemy kilka zdań, dlaczego nie jesteśmy fanami podwyższeń samochodowych dla dzieci jako bezpiecznych fotelików samochodowych, nawet jeśli zgodnie z prawem można przewozić dziecko na podstawce. Podstawka zamiast fotelika w świetle dyrektyw unijnych Aktualnie obowiązują dwie dyrektywy unijne dopuszczające do sprzedaży i użytkowania foteliki samochodowe: 1. dyrektywa ECR R 44 2. dyrektywa ECR R 129 zwana popularnie dyrektywą I-SIZEową Dyrektywa ECR R44 dopuściła do użytku omawiane foteliki podwyższające głównie z uwagi na fakt, że dzięki podwyższeniom można było sprawić, że samochodowe pasy piersiowe miały szanse przechodzić prawidłowo przez mostek klatki piersiowej dziecka bez zaczepiania o odcinek szyjny. Tylko takie przejście pasów względem dziecka daje jakieś szanse na przetrwanie potężnego uderzenia wyzwolonego przez wypadek. Podwyższenia dostają certyfikację zgodnie z tą dyrektywą do użytku dla dzieci o wadze 15-36 kg. Co ta informacja oznacza dla Państwa? Informuje ona, że zostały przeprowadzone próby zderzenia czołowego przy prędkości 50 km/h z nieprzesuwalną przeszkodą, a manekiny z całkowitą wagą pomiędzy 15 a 36 kg prawidłowo przemieszczały się w trakcie zderzenia. Wszyscy wiemy, że realne wypadki mają bardzo często bardziej skomplikowany przebieg głównie co do kierunku uderzenia. Wymogi tej dyrektywy nie badają, co dzieje się z manekinami przy bocznym uderzaniu. Ze statystyk powypadkowych wiemy, że większość urazów u dzieci (około 60 %) spowodowana jest uderzeniami bocznymi. Był to jeden z powodów, dla których najnowsza dyrektywa ECR R 129 uwzględnia już tę kwestię i fotele przechodzą dodatkowe badanie uderzenia bocznego z prędkością 20 km /h. Niezależne komercyjne badania fotelików samochodowych już dawno wskazywały, że dziecięce podstawki samochodowe nie są bezpieczne. Analiza laboratoryjna i statystyki powypadkowe wskazują, że brak oparcia z zagłówkami znacznie zwiększają urazowość przy omawianych uderzeniach bocznych. Brak zagłówka skutkuje bezpośrednim uderzeniem głowy w podszybie auta. Prawidłowo skonstruowany zagłówek w dobrych modelach chroni głowę, ale również absorbuje uderzenie. Ten sam proces dotyczy prawidłowo skonstruowanych oparć (pleców fotelika). Z jednej strony dobrze wyprofilowane oparcie stabilizuje wraz z pasem ciało dziecka, ale również pochłania siły uderzenia docierające do małego pasażera. Należy pamiętać że foteliki samochodowe są praktycznie jednorazowe, ponieważ posiadają specjalne strefy zgniotu i absorpcji, które trwale się odkształcają w tym celu. Z tego wysnuwa się prosty wniosek, że w kategorii 15 -36 kg zdecydowanie nad podwyższeniami górują foteliki samochodowe z oparciami i podstawka zamiast fotelika nie jest rekomendowana. Mamy nadzieję, że przedstawione wnioski powyżej dają Państwu obraz, że przestrzeganie przepisów a maksymalne bezpieczeństwo dziecka to dwie różne kwestie. Zachęcam do spotkań w naszych sklepach Mama i Ja oraz do podziału zakupu na procesy trzyetapowe. Poniżej obiecane odpowiedzi na proste pytania warte rozważenia przy dokonywaniu decyzji zakupowej związanej z podwyższeniami samochodowymi dla dzieci. Od kiedy dziecko może jeździć na podstawce? Dziecko może być przewożone na podstawce w przedziale wagowym zgodnie z atestacją na foteliku kiedy ma wagę 15-36 kg czyli mniej więcej od wieku 4 lat do 12 lat. Czy podstawka zamiast fotelika to dobry pomysł? Zgodnie z prawem o ruchu drogowym możemy używać podstawkę samochodową dla dziecka w odpowiedni wieku. Wielu rodziców decyduje się na ten typ foteli z uwagi na niższą cenę. Jeżeli jednak rozważyć kwestię bezpieczeństwa, zdecydowanie nie polecamy. Czy zawsze można przewozić dziecko na podstawce? Odpowiedz brzmi „Nie”. Każdy sprzedawany fotel ma odpowiednią etykietę informującą o przedziale wagowym dla jakiego dziecka jest dedykowany. Podstawki samochodowe dla dzieci zgodnie z dyrektywą ECR R 44 przypisane są do grupy 2/3 czyli dla dzieci w przedziale wagowym od 15 kg do 36 kg. Jeżeli dziecko na podstawce ma dalej pas na wysokości szyi, to zdecydowanie podstawka jest dla niego nieodpowiedna i grozi poważnym urazem. Jeżeli mały podróżnik jest wysoki i pas samochodowy po regulacji znajduje się poniżej ramion, to i w tym przypadku fotel jest nieodpowiedni. Prawidłowo, trójpunktowy pas samochodowy, którym zapinamy dziecko wraz z fotelem w odcinku biodrowym musi znaleźć zaczepienie o tak zwane guzy biodrowe dziecka, a w odcinku piersiowym przechodzić przez mostek i kończyć swój kontakt z ciałem dziecka na wysokości ramion. Z tych powodów oprócz regulacji wysokości ważnym jest wykasowanie luzów pasa po zapięciu pasa samochodowego.

od ilu lat można mieć dziecko